ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένας γενικός όρος που περιλαμβάνει διαφόρων μορφών διαταραχές. Οι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνονται οι διαταραχές αυτές μπορεί να είναι δυσκολίες:
- στην ομιλία
- στην ανάγνωση
- στη γραφή
- στο συλλογισμό
- στη διαχείριση μαθηματικών πράξεων και εννοιών.
Αρκετά είναι τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποια μαθησιακή δυσκολία. Μερικές από τις μαθησιακές δυσκολίες είναι:
- η δυσλεξία
- η δυσαριθμησία
- η δυσγαρφία
- η δυσαναγνωσία
- η δυσορθογραφία
- η δυσπραξία
- η δυσκολία συγκέντρωσης και προσοχής (ΔΕΠ-Υ).
Η δυσλεξία συνήθως εκδηλώνεται κατά την επεξεργασία του γραπτού λόγου και κατά συνέπεια συνοδεύεται από δυσκολία στην ανάγνωση και την ορθογραφία.
Η δυσαριθμησία έγκειται στη δυσκολία του παιδιού στην εκμάθηση των μαθηματικών όρων και δεξιοτήτων.
Η δυσγραφία αποτελεί μια νευρολογική διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στη γραφή. Παρατηρούνται γράμματα με λάθος μέγεθος ή κατεύθυνση και αρκετά ορθογραφικά λάθη.
Η δυσαναγνωσία είναι μία δυσκολία, τα αίτια της οποία ποικίλλουν. Έχει να κάνει με δυσκολία στην καταγραφή και επεξεργασία αυτού που βλέπει το άτομο τη στιγμή της ανάγνωσης.
Η δυσορθογραφία ανήκει στις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και περιλαμβάνει δυσκολία της γραφής των λέξεων, των προτάσεων και της σύνταξης ολόκληρων παραγράφων.
Η δυσπραξία αφορά άτομα με ειδική διαταραχή στην ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων τους. Συνήθως δυσκολεύονται να σχεδιάσουν και να ολοκληρώσουν μία πράξη.
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) εκδηλώνεται με την έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης του ατόμου, με παρορμητικότητα και υπερκινητικότητα. Είναι συχνότερη στα αγόρια.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες:
- Προσανατολισμός γραμμάτων (ρ-9, ε-3 δ-2)
- Αντιστροφή αρχικού φωνήεντος (αλ - Λα)
- Αντιστροφές μέσα στη συλλαβή ή σε συνεχόμενα σύμφωνα (τρία - τίρα).
- Παράλειψη γραμμάτων ή συλλαβών (Πάρνηθα - Πάρνθα)
- Πρόσθεση γραμμάτων ή συλλαβών (ποτάμι - ποτατάμι)
- Σύνδεση των λέξεων (της γιαγιάς του - της γιαγιάστου).
- Απλοποίηση συμπλέγματος (βάφτισα - βάφισα).
- Αφομοίωση (παγώνω - παγώγω).
- Επένθεση (κλαίω - καλαίω).
- Παραποίηση φωνηέντων (δεκαπέντε - δεκαπέντα).
- Λάθη χρήσης - ιστορική ορθογραφία (λυπάμαι – λιπάμαι, ωραίος - ορέος)
- Διαφορετικά γράμματα ενός ίδιου ήχου (ευχαριστώ – εφχαριστώ)